Wat als je alles moet loslaten?

Mannen kunnen zich vele jaren blijven vasthouden aan oude patronen. Totdat je beseft dat jouw angst voor het onbekende niet langer opweegt tegen jouw verlangen naar hernieuwde kracht. 

"Ik ben al m'n hele leven opzoek en ik stelde iedereen de vraag hoe ik mijn leven moet leiden. Behalve aan de enige persoon die 'm echt kon beantwoorden: ikzelf."

Hij was voor het eerst bij een van onze sessies. Een man van halverwege de 40. Zijn stevige postuur, kale hoofd en gebruinde huid wekte een krachtige indruk. Toen hij begon met praten kwam als snel onzekerheid en onrust tevoorschijn. Een grote gebeurtenis in zijn leven maakte dat doorgaan op de oude voet geen optie meer was. Maar een 'nieuwe voet' was er nog niet. Hij zat middenin een transitie en was zijn houvast kwijtgeraakt.

Vroeg of laat maakt iedereen - mannen én vrouwen - een transitiefase door in het leven. Bijvoorbeeld de geboorte van een kind, een huwelijk, een scheiding of afscheid moeten nemen van je ouders. Of je krijgt niet meer genoeg voldoening uit je werk, het gevoel bij je relatie is niet meer wat het ooit was, of je hebt een verlangen naar iets nieuws zonder precies te weten wat dat is.

Kortom: je bent zoekende. Maar waarnaar precies?

Vanuit je hoofd zoek je naar vastigheid, zekerheid, voorspelbaarheid. Dat is de bekende en meest veilige weg. Maar een stem van binnen dieper klinkt, wilt iets anders. Loskomen van patronen, hernieuwde kracht om te doen wat je echt leuk vindt, echte intimiteit en liefde beleven. Het is alsof je een strijd aan het voeren bent met een diepe innerlijke aandrang.

Dit soort fases confronteren je met wat werkelijk belangrijk is voor jou. Enerzijds voel je een verlangen naar iets, anderzijds ervaar je een gemis. Het confronteert je met de manieren die jij kiest om weg te bewegen van datgene wat het leven van jou vraagt, door bijvoorbeeld de volgende afleidingsmechanismen in te zetten:

• Jezelf volledig te focussen op werk/sport/sociale activiteiten/etc... omdat stilstaan oncomfortabel is;

• Eindeloos te blijven piekeren, maar niet in beweging komen;

• Echte verbinding met anderen uit de weg te gaan, omdat je ook niet echt met jezelf verbonden bent;

• Continue op zoek te gaan naar afleiding, zodat je die ene stap steeds niet hoeft te zetten.

Daar kun je vele jaren aan blijven vasthouden. Sterker nog: het wordt sociaal geaccepteerd dat je deze mechanismen inzet. Totdat je zelf beseft dat de energie die het kost om dat vol te houden, niet langer opweegt tegen het gemis dat daarachter schuil gaat. Dat jouw angst voor het onbekende niet langer opweegt tegen jouw verlangen naar hernieuwde kracht.

Pas als je dat beseft, begint een reis die zich alleen laat leiden door volledige overgave. Vragen als: Waar kom ik vandaan? Wat is de zin van mijn leven? Waar sta ik voor? Hoe gewond ben ik? Hoe kan ik worden genezen? Wat is wordt mijn nalatenschap? dienen zich aan en je hebt erop te vertrouwen dat het antwoord zich gaandeweg zal ontvouwen.

In onze sessies Mannelijk Leiderschap vanuit het Hart werkten we met deze man rondom de vraag wie hij is als alles om hem heen wegvalt. Daar ontstond ruimte voor de angst, het verdriet en de boosheid die hij al jaren wegdrukte met zijn afleidingsmechanismen. In de bedding van de groep mannen kon hij zich daar helemaal in laten gaan, om vervolgens te ervaren hoe volstrekt normaal zijn angst, verdriet en boosheid eigenlijk zijn.

De sessies Mannelijk Leiderschap vanuit het Hart organiseren we vanuit onze missie om mannen te ondersteunen om hun kracht en kwetsbaarheid met elkaar te verbinden en ze te gidsen langs alle emoties die ze daarbij tegenkomen. Het is namelijk niet dat mannen geen gevoel hebben. De waarheid is dat mannen vaak nog geen plek hebben gevonden waar ze kúnnen voelen. Kijk in onze agenda voor de eerstvolgende sessie.

Bronnen:

De  Donkere Nachten van de Ziel, Thomas Moore

The Invisible Presence, Michael Gurian

Afwezige vaders, verloren zonen, Guy Corneau